Od 16 września w wiedeńskim muzeum Albertina będzie można podziwiać mistrzów postimpresjonistycznego ruchu w sztuce, zwanego pointylizmem. Oprócz nazwisk, które odpowiedzialne są za wykreowanie tego stylu, takich jak Seurat i Signac, na ekspozycji pojawią się także późniejsi artyści, którzy w rozmaity sposób w swojej twórczości czerpali z rozwiązań pointylizmu.
Kiedy Georges Seurat zmarł nagle w 1891 roku w wieku 31 lat, jego starszy kolega malarz Camille Pissaro przewidział, że „wynalazek” Seurata będzie miał wielki wpływ na malarstwo i rozwój sztuki. I rzeczywiście, za sprawą zaledwie kilku prac artysta zapoczątkował styl zwany pointylizmem, który odegrał bardzo ważną rolę w kształtowaniu się sztuki współczesnej.
Georges Seurat, „Niedzielne popołudnie na Wyspie Grande Jatte”, 1884
Pointylizm to neoimpresjonistyczna technika kształtowania się obrazu, polegająca na budowaniu kompozycji dzieła poprzez zapełnianie go gęsto rozmieszczonymi, różnobarwnymi punktami i kreskami kładzionymi na płótno czubkiem pędzla. Owe punkty i kreski, oglądane z odpowiedniego, uzależnionego od ich wielkości oddalenia, zlewają się w jedno, tworząc obraz. Technika ta, zapoczątkowana przez Seurata otrzymała nazwę pointylizm, czyli kropkowanie. Za jej brzmienie odpowiedzialny jest krytyk sztuki Felix Feneon, który użył jej w odniesieniu do słynnego dzieła „Niedzielne południe na wyspie Grande Jatte”, uznawanego za sztandarowy przykład tego kierunku w sztuce.
Paul Signac, „Wielki Kanał Wenecki”, 1905
„Drogi pointylizmu. Seurat, Signac, van Gogh” to światowej klasy wystawa, która w wyczerpujący sposób przedstawiać będzie zarówno rozwój samego pointylizmu, reprezentowanego przez takie sławy jak Paul Signac czy Georges Seurat, jak i inne imponujące prace, które stanowią kontynuację ruchu. Z tej okazji, na wystawie pojawią się również słynne obrazy oraz akwarele autorstwa Pabla Picassa, Henriego Matisse’a czy Vincenta van Gogha, które reprezentować będą modernistyczne inspiracje stylem.
Wystawa potrwa od 16 września do 8 stycznia 2017 roku.
