Z okazji Dnia Kobiet mamy dla was krótki artykuł o artystce wyjątkowej i bezkompromisowej ikonie nowoczesności, jaką była Tamara Łempicka. Jej owiana legendą postać nieustannie intryguje, a sztuka wzbudza szczery zachwyt.
1. Nie wiadomo dokładnie gdzie tak naprawdę urodziła się artystka. Chociaż sama informowała zawsze o Warszawie, niektóre źródła podają, że prawdziwym miastem była Moskwa. Jej ojciec Borys Gorwik-Górski był majętnym rosyjskim Żydem, a matka Malwina z domu Dekler pochodziła z zamożnej polskiej rodziny. Jako dorosła kobieta Tamara będzie bardzo często powtarzać, że czuje się Polką, dlatego szczęść badaczy podejrzewa, że Łempicka sfałszowała swoją metrykę.
2. Podczas jednego z wytwornych bali w Petersburgu Tamara poznała Tadeusza Łempickiego, polskiego prawnika, ulubieńca tamtejszej elity. Łempicki urodził się w Warszawie, i pomimo mieszkania w Rosji polskie korzenie były dla niego bardzo ważne. Jego matka, Maria Norwid była bratanicą Cypriana Kamila Norwida.
3. Sielankę jej małżeńskiego i towarzyskiego życia przerwało aresztowanie Tadeusza Łempickiego w 1917 roku. Od tego czasu poziom życia Łempickich drastycznie spadł, a artystka przeżyła wiele upokarzających chwil związanych z odnalezieniem męża oraz wyjazdem z kraju. W 1918 roku małżeństwo wyjechało do Paryża, jednak stan psychiczny Tadeusza oraz permanentne problemy finansowe tylko pogarszały i tak kiepską sytuację.
4. Kryzys materialny sprawił, że Łempicka zdecydowała się wykorzystać swój talent rysunkowy i postanowiła dokształcić się artystycznie. Konkurencja w Paryżu była spora – dwudziestolecie międzywojenne pełne było ambitnych kobiet, które próbowały swoich sił tworząc sztukę. Artystka studiowała początkowo u Marice’a Denisa, jednak dopiero w pracowni André Lhote’a wykształciła swój kubiczny, a zarazem klasycyzujący styl.
5. Łempicka bardzo ciężko pracowała na szybko rozwijającą się karierę artystyczną. Malowała po kilkanaście godzin dziennie, podróżowała do Włoch gdzie podziwiała wielkich mistrzów nowożytności, czerpiąc inspiracje i wcielając je w swojej nowej i „perwersyjnej sztuce”. Pomimo nieprzychylnych głosów krytyki obrazy Łempickiej cieszyły się wielką popularnością wśród kobiet z bogatych sfer, które masowo zamawiały sobie u niej portrety naturalnej wielkości.
6. Prace Łempickiej sprawiły, że artystka była postrzegana jako symbol kobiety współczesnej – silnej, niezależnej feministki. Dziennikarz z gazety „La Pologne” pisał, że „modelki Tamary de Łempickiej to kobiety nowoczesne. Nie znają hipokryzji i wstydu w kategoriach moralności burżuazyjnej. Są opalone i ogorzałe od wiatru, a ich ciała sprężyste jak ciała Amazonek”.
7. Artystka nie stroniła od romansów i kontrowersyjnych znajomości. Swoich modeli bardzo często uwieczniała na płótnach, co bardzo złościło Tadeusza Łempickiego, doprowadzając do ich rozwodu w 1927 roku. Kilka lat później malarka wyszła za mąż ponownie, tym razem za austriackiego barona Roula Kuffnera.
8. Łempicka znana była ze sprytnego manipulowania rzeczywistością i naginania faktów dla swojej osobistej korzyści. Lubiła roztaczać wokół siebie otoczkę tajemnicy i legendy, którą raz po raz doprawiała jakimś ciekawym szczegółem. Jednym z jej najsłynniejszych obrazów jest „Autoportret w zielonym Bugatti”. W rzeczywistości artystka posiadała jedynie żółtego Citroena, choć fakt ten nie przeszkadzał jej w zaprezentowaniu się jako ikony stylu i symbolu emancypacji.
9. W latach 40. XX wieku, wraz z baronem Kuffnerem Łempicka przeprowadziła się do Hollywood, gdzie z powodzeniem portretowała tamtejsze sławy. Dobra passa nie trwała jednak długo, ponieważ z czasem styl Łempickiej przestał być ceniony. Wprawdzie artystka próbowała swoich sił w nowym, surrealistycznym stylu, nie był to jednak jej świat.
10. Po śmierci drugiego męża malarka przeprowadziła się do Teksasu. Brak zainteresowania jej sztuką sprawił, że zaprzestała zupełnie publicznego prezentowania swoich prac. Zmarła 18 marca 1980 roku. Choć pod koniec życia zupełnie zapomniana, obecnie jej sztuka znów święci triumfy i cieszy się wielkim powodzeniem.
