Świat sztuki obiegła zaskakująca informacja, potwierdzająca, że słynne dzieło Gustava Klimta, portret „Adele-Bloch Bauer II” z 1912 roku, aż do 2016 roku było w posiadaniu amerykańskiej gwiazdy Oprah Winfrey.
Portal informacyjny Bloomberg poinformował na swojej stronie, iż Oprah zakupiła arcydzieło Klimta w 2006 roku podczas aukcji w Christie’s za 87, 9 milionów dolarów, co stanowi rekord cenowy za pracę Austriackiego malarza. Oprah, w 2014 roku postanowiła anonimowo wypożyczyć obraz do Muzeum Sztuki Współczesnej (MOMA) w Nowym Jorku, gdzie miało się znajdował przez 4 lata. 
W zeszłym roku obrazem zainteresował się mocno pewien anonimowy kolekcjoner, który poprzez pośrednika skontaktował się z galerią oraz reprezentantem właścicielki, wyrażając chęć zakupu obrazu. W rezultacie aktorka postanowiła sprzedać dzieło za 150 milionów dolarów, podwyższając jego wartość aż o 71 procent. Nowym nabywcą okazał się anonimowy Chiński kolekcjoner, który przystał na warunki transakcji i zakupił obraz.
Oprah Winfrey, znająca doskonale wartość portretu Adele-Bloch Bauer zapewne była także świadoma niezwykłej historii związanej dwoma portretami austriackiej piękności. Tytułowa Adela Bloch-Bauer (1881-1925) to córka dyrektora generalnego Wiener Bankverein, Moriza Bauera, sportretowana przez Gustava Klimta w wieku około 32 lat. Rodzina jej męża należała do otwartej kulturowo żydowskiej wielkiej burżuazji Wiednia w czasach fin de siècle. Dużo starszy małżonek Ferdynand Bloch prowadził z powodzeniem cukrownię ojca będącą jedną z firm ogólnoeuropejskich.
Adele Bloch-Bauer stała się sławna zwłaszcza dzięki pierwszej wersji portretu Klimta. Portret „Adele Bloch-Bauer I”, uznawany za jeden z jego najważniejszych obrazów stał się także ikoną „tożsamości kulturowej” Austrii. Dzieło, choć zapisane przez właścicielkę w testamencie dla państwa Austriackiego, zostało zagrabione przez nazistów w czasie II wojny światowej. Dopiero długi i mozolny proces sądowy pozwolił na odzyskanie pracy przez prawowitych właścicieli. Historia ta, w sposób uproszczony i częściowo zniekształcony została opowiedziana w filmie „Złota dama” z 2015 roku, w którym przedstawiono losy dzieła i wspomniany proces restytucji kilku dzieł Klimta.
