Kategoria: ARTYKUŁY
NOSTALGICZNE ZABAWY MIEJSKIE TYTUSA BRZOZOWSKIEGO
W poszukiwaniu charakteru i lokalności Warszawy, architekt Tytus Brzozowski sięgnął po akwarelę. Spoglądając na miasto z lotu ptaka, umieszczając ludzi na dachach budynków, kreując nieco surrealne połączenie tego co minione i dzisiejsze, stworzył swój unikalny i rozpoznawalny styl. Dlaczego zakochał się w Warszawie? Zobacz więcej NOSTALGICZNE ZABAWY MIEJSKIE TYTUSA BRZOZOWSKIEGO
Share this:
CASPAR DAVID FRIEDRICH
Na kartach historii sztuki zapisał się jako wybitny malarz i czołowy przedstawiciel romantyzmu niemieckiego. Człowiek o skomplikowanej osobowości, miotany skrajnymi, zupełnie negującymi się uczuciami. Caspar David Friedrich to doskonały pejzażysta, łączący w swojej sztuce mistycyzm i głęboką duchowość. Nikt tak jak on nie potrafił oddać ducha natury, odkrywając jednocześnie samego siebie. Zobacz więcej CASPAR DAVID FRIEDRICH
Share this:
NAJPIĘKNIEJSZE SYMFONIE WYGRYWA SIĘ W PLENERZE
Początki twórczości Wojciecha Góreckiego nie miały nic wspólnego z pejzażem. Od trudnej umiejętności malowania natury artysta wolał tworzyć surrealistyczne obrazy, które dawały formalną i techniczną swobodę w kreowaniu malarskich światów. Dopiero spotkanie ze sztuką Moneta obróciło jego świat o 180 stopni. Wtedy właśnie okazało się, że szczytem satysfakcji i umiejętności malarskiej jest właśnie, powstający w plenerze, pejzaż. Zobacz więcej NAJPIĘKNIEJSZE SYMFONIE WYGRYWA SIĘ W PLENERZE
Share this:
GDY OBRAZ ZBLIŻA SIĘ DO IDEAŁU…
Choć nurt fotorealistyczny nie odniósł w Polsce takiego sukcesu jak w Stanach Zjednoczonych, nie da się ukryć, że mamy kilku świetnych malarzy, którzy sięgają po tę formę przekazu. Wśród nich bez wątpienia wymienić należy Andrzeja Sadowskiego, autora starannie wyselekcjonowanych kadrów z podróży – miejskich pejzaży, które artysta z niezwykłą precyzją przenosi na płótno.
Zobacz więcej GDY OBRAZ ZBLIŻA SIĘ DO IDEAŁU…
Share this:
DWA OBLICZA JEDNEGO PORTRETU. O „PORTRECIE WENECKIEGO ADMIRAŁA” TINTORETTA.
Dominującą postacią środowiska malarskiego XVI-wiecznej Wenecji był Tycjan – twórca wielofiguralnych kompozycji religijnych, zmysłowych przedstawień mitologicznych, pełnych indywidualnego charakteru portretów. Z nieznanych powodów około lat 50. tego wieku Tycjan zarzucił malarstwo portretowe, pozostawiając po sobie niszę na rynku.
Zobacz więcej DWA OBLICZA JEDNEGO PORTRETU. O „PORTRECIE WENECKIEGO ADMIRAŁA” TINTORETTA.
