Opis
Józef Wikoń
SZTUKA POZORNEGO PRZYPADKU JÓZEFA WILKONIA
Jest jednym z najbardziej cenionych polskich ilustratorów. Na swoim koncie ma około dwustu książek dla dzieci i dorosłych. W życiu i w sztuce nieraz zdaje się na przypadek. Jego ilustracje były i są pełne technicznych eksperymentów. Tworzy zarówno za pomocą barwnej plamy jak i precyzyjnej kreski. Właśnie pracuje nad jedną z ważniejszych książek w swoim życiu – „Don Kichotem”. Józef Wilkoń opowiada nam o dzieciństwie spędzonym na Podkarpaciu i o tym jak przez przypadek został rzeźbiarzem.
Ryszard Kaja
OSWA JAM SWÓJ ŚWIAT
Są dwie rzeczy w życiu, które kocha najbardziej: proces twórczy i podróżowanie, któremu oddaje się w każdej wolnej chwili. Popularny scenograf, plakacista, ale przede wszystkim malarz, którego miłość do pędzli i farb wygrywa z nowoczesną techniką i projektowaniem komputerowym. Jego popularna seria plakatów o Polsce zachwyca i urzeka, przekonując, że ten rodzaj sztuki wciąż ma się bardzo dobrze. O oswajaniu indywidualnego świata, podróżach i kondycji polskiego plakatu opowiada Ryszard Kaja.
Aleksandra Prusinowka
WOLA MALOWANIA
Barwne linoryty i barwne malarstwo to znaki rozpoznawcze twórczości Aleksandry Prusinowskiej. Jak mówi artystka, kolor często ją inspiruje. Choć realistyczny warsztat opanowała już do perfekcji, nie ustaje w drodze formalnych poszukiwań, czego dowodem jest jej ostatni cykl malarski zatytułowany „Gwiazdozbiór”. Dlaczego do jego stworzenia zainspirował ją koniec świata i co urzekło ją w prezentowanej ostatnio w Polsce wystawie Alessandro Mendiniego?
Sarachmet
SARACHMET – Z M Y S Ł O W E MALOWANIE OBIEKTYWEM
Malarskie fotografie Małgorzaty Maj to subtelny wehikuł czasu, który przenosi widza w świat prerafaelickich, historycznych piękności. Odziane w epokowe suknie, zmysłowe kobiety sprawiają wrażenie wprost wyjętych z ram obrazu czy powieści historycznych. Artystka, choć inspirowana mocno przeszłością czyni swoje fotografie mocno aktualnymi, udowadniając, że obecnie również często przywdziewamy ciasne gorsety.
Jerzy Duda-Gracz
BEZ ZNIECZULENIA JERZY DUDA-GRACZ
Zmarły w 2004 roku Jerzy Duda-Gracz pozostawił po sobie prawie trzy tysiące obrazów rozsianych obecnie po wielu kolekcjach muzealnych i prywatnych na całym świecie. Szczery, nieznający kompromisu, jedna z najbardziej utalentowanych i wyrazistych osobowości w polskiej sztuce XX wieku. Niezrównany mistrz obserwacji, demaskujący wszystkie wady i grzechy prowincjonalnej Polski. Chociaż czasami za swoje kontrowersyjne prace przychodziło mu płacić wysoką cenę odrzucenia, zawsze pozostawał konsekwentny, opisując wszystko tak jak potrafił – trafnie i bez znieczulenia.
Tuse
TUSE POMALUJE OBRAZEK
Z polską sztuką ulicy jest związany od lat 90. ubiegłego stulecia. Swoje fotorealistyczne realizacje przewrotnie komentuje własnym pseudonimem, który wymyślił, trochę przez przypadek. Tuse opowiada o swoich początkach ze street artem i o tym, jak powstała legendarna grupa artystów – DSC.
Anton Raphael Mengs, (1728-1779)
MISTRZOSTWO PASTELU
W Muzeum Narodowym w Warszawie trwa wystawa „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego. Kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie”, będąca prezentacją blisko 250 dzieł wykonanych techniką pastelową. Wystawa jest pierwszą w polskim muzealnictwie tak szeroką prezentacją kolekcji pasteli. O wyjątkowości ekspozycji świadczy nie tylko liczna obecność dzieł wysokiej klasy artystycznej, lecz także rzadka sposobność ujrzenia zabytków, które ze względów konserwatorskich nie są na co dzień eksponowane. Co czyni technikę pastelową tak delikatną, tak wyjątkową, tak intrygującą?
Mikołaj Konopacki, Pragaleria
PO PRAWEJ STRONIE WISŁY
Warszawska Praga to obecnie nie tylko miejsce kojarzone ze zdewastowanymi kamienicami i ciemnymi bramami, gdzie czyhają zamaskowani przestępcy, to również dzielnica pretendująca do bycia artystycznym zagłębiem Warszawy. Zwłaszcza, że z roku na rok, staje się miejscem coraz lepszym do życia i miejscem, gdzie jak grzyby po deszczu wyrastają kolejne galerie sztuki, kawiarenki czy urocze sklepy z rzemiosłem artystycznym.
Krzysztof Bagorski (zweryfikowany) –
Na wstępie, uważam cały magazyn za wysokiej jakości pismo, w którym zawsze odnajduję dużo ciekawych materiałów.
Jednak z uwagi na technikę malarską, którą sam uprawiam, najbliższy jest mi właśnie ten nr 17 i artykuł „Mistrzostwo Pastelu”.
Pomimo wieloletniej praktyki w tej technice, wciąż są tajemnice warsztatu, których nie znałem, choć do większości z nich dochodziło sam.
Ponieważ pastel jest techniką raczej niszową – często w środowisku artystycznym jestem jedynym pastelistą – to informacje zawarte w tym materiale są dla mnie bardzo interesujące.
Wszystko związane z początkami tej techniki sprawiło, że poczułem się kontynuatorem tego szlachetnego i rzadko stosowanego malarstwa.
Tematyka portretu poruszona w tym artykule zainteresowała mnie szczególnie, ponieważ sam używam pasteli portretujac kobiety, mężczyzn i dzieci.
Prawda jest to, co opisała autorka tego tekstu. Możliwości jakie daje ta magiczna kredka są prawie nieograniczone. I w tym temacie poznałem wiele ciekawych informacji z tej tematyki. Również dowiedziałem się dzięki tej lekturze, że jest wiele nazwisk artystów, którzy przez wieki urzekała ta technika. Poza oczywiście tymi których dobrze znałem, takimi jak Degas, czasem Monet, Wyspiański, Axentowicz, Wyczółkowski i Witkacy, który był sprawcą mojej przygody z pastelami.
Jestem wdzięczny Autorce i Waszemu kwartalnikowi, że podjeliscie ten temat, relacjonując wystawę która odbyła się w Warszawie, szczególnie dlatego, że nie mogłem jej zobaczyć.
Jestem też zawsze bardzo zainteresowany tematyką portretu, który dość często podejmuję cię na swoich łamach.
Pokazujecie też wielu bardzo ciekawych artystów, którzy są dla mnie inspiracją w mojej pracy.
Pozdrawiam
Krzysztof