W Muzeum Sztuki w Luwrze od 22 lutego podziwiać można wystawę jednego z najważniejszych i najsłynniejszych malarzy holenderskich – Jana Vermeera. Arcydzieła mistrza z Delf pojawią się na wystawię w otoczeniu innych artystów reprezentujących światowej klasy malarstwo rodzajowe.
Wystawa „Vermeer i inni mistrzowie malarstwa rodzajowego” została zorganizowana w Luwrze we współpracy z Narodową Galerią w Dublinie oraz Narodową galerią Sztuki w Waszyngtonie. Zebrane prace mają na celu zaprezentowanie twórczości Vermeera, noszącego miano geniusza scen rodzajowych, w których wykorzystywał grę świateł oraz cieni, a także wiernie odtwarzał współczesne mu wnętrza i zajęcia ludzi. Malarz, zapomniany po śmierci na prawie dwa wieki, został ponownie odkryty w połowie XIX wieku.
Dzieła Vermeera zaprezentowane zostały na wystawie w otoczeniu innych rodzajowych malarzy jego czasów, co przekonuje, że twórczość tego artysty, choć genialna i indywidualna, powstawała pod nieustannym wpływem sztuki innych artystów. Podobieństwo tematyki i stylistyki malarstwa tamtych czasów świadczy o żywej rywalizacji pomiędzy malarzami, której efektem były prace o coraz to wyższej wartości artystycznej.
Ekspozycja zdaje się obalać pewien mit, jakoby Vermeer był w swej twórczości jednostką samodzielną, tworzącą w zupełnym oderwaniu od otoczenia i inspiracji artystycznych. Choć dokumentacja poświęcona życiu artysty jest bardzo nikła, kuratorzy wystawy paryskiej przekonują, iż malarz musiał bardzo wiele podróżować i znał doskonale ówczesną modę oraz tendencje w sztuce. Być może, podobnie jak Rembrandt, Vermeer nigdy nie wyjechał za granice kraju, jednak jego prace są dowodem na liczne podróże w jego obrębie.
Na wystawie słynne prace Vermeera, takie jak np. „Kobieta pisząca list” zestawione zostały z obrazami innych malarzy o podobnej tematyce. „Pisząca” została wyeksponowana tuż obok pracy Gerarda ter Borcha o tym samym tytule, co unaocznia bardzo wyraźne pewne oddziaływania i inspiracje pomiędzy malarzami.
Wystawę można podziwiać do 22 maja 2017 roku.
