Opublikowano

5 CIEKAWYCH POLSKICH WYSTAW, KTÓRE WARTO ZOBACZYĆ W MARCU

wystawy newsy

Z racji nowego miesiąca przygotowaliśmy dla Was zestawienie pięciu rozmaitych polskich wystaw, które warto zobaczyć. Muzea zadbały o to, aby marzec nie upłynął pod znakiem nudy, instytucje te oferują bowiem bardzo bogaty repertuar prezentujący różnorodną sztukę. Przekonajcie Cię sami i wybierzecie coś dla siebie.

„Podróż do Edo” – Muzeum Narodowe w Warszawie

Wystawa przygotowana przez Muzeum Narodowe w warszawie to wyjątkowa w skali Europejskiej prezentacja pierwszych wydań najsłynniejszych prac graficznych wybitnych japońskich artystów ukiyo-e – Kitagawy Utamaro, Tōshūsaia Sharaku i Utamaro Hiroshige. Wybrane grafiki tworzą barwną panoramę życia w dawnej Japonii, ukazując krajobrazy dwóch głównych szlaków komunikacyjnych łączących Edo z Kioto oraz pejzaże Edo oraz podobizny jego mieszkańców – portrety aktorów teatru kabuki czy wizerunki pięknych dziewcząt. Tytuł ekspozycji – „Podróż do Edo”– sugestywnie oddaje zamierzenia organizatorów, którzy udostępniając szerokiej publiczności arcydzieła z prywatnego zbioru Jerzego Leskowicza zapraszają widzów w fascynującą podróż po Japonii schyłku osiemnastego i pierwszej połowy dziewiętnastego wieku, zwanych epoką Edo (1600–1868).

1. Hokusai
Hokusai, “Wielka fala w Kanagawie”, 1830-33, źródło: British Museum

„Onna – siła, piękno, ekstaza” – Muzeum Narodowe w Krakowie

Do pięknego świata japońskich drzeworytów z epoki Edo zaprasza także Muzeum Narodowe w Krakowie, posiadające w swoich zbiorach wyjątkowe prace japońskich artystów, pochodzące z daru Feliksa Jasieńskiego. Zebrane drzeworyty i malarstwo skupia się na temacie kobiety, pokazując jej wizerunki i impresje z życia oraz odsłaniając niezwykłe kulisy „przepływającego świata”, w tym także sekrety scen intymnych. Dzieła plastyczne wzbogacone zostały o piękne kimona, pasy obi, a także przykłady rzemiosła artystycznego takie jak lusterka, toaletki czy akcesoria do włosów.

2. japonia-kobieta
Kitagawa Utamaro, “Kochankowie w pokoju na piętrze”, 1788, wł. MNK

Skarby Baroku – Muzeum Narodowe w Krakowie

Krakowskie Muzeum zaprasza także na wystawę sztuki barokowej, zaprezentowaną na przykładzie eksponatów pochodzących z terenów dzisiejszej Słowacji. Niezwykła aranżacja, doskonale oddająca uczucie sacrum pozwala na dokładne prześledzenie rozwoju tego kierunku. Na wystawie podziwiać można barokowe rzeźby, dzieła malarskie, a także wysokiej klasy rzemiosło artystyczne, w tym paramenty liturgiczne.

3. mnk barok
Materiały prasowe MNK, fot. Mirosław Żak, pracownia fotograficzna MNK

Piotrowicz i goście – Muzeum Narodowe w Poznaniu

Wystawa “Piotrowicz i goście”, zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Poznaniu prezentuje cztery wybrane wątki z twórczości Jerzego Piotrowicza: motyw pracowni malarskiej i malowanie o malowaniu, motyw małpy jako malarza, motyw infantki, motyw uczty i martwej natury. Motywy te zostały wybrane ze względu na ich istotną rolę w dorobku artysty, a także na ich aspekty meta malarskie, które w twórczości Piotrowicza nie były do tej pory szczególnie eksponowane. Prace Jerzego Piotrowicza zostały na wystawie skonfrontowane z dziełami innych zaproszonych artystów i artystek m.in. Radosława Szlagi, niemieckiego duetu Peschken/Pisarsky, Tadeusza Kantora oraz Marii Pinińskiej – Bereś.

4. Piotrowicz
Jerzy Piotrowicz, “Las Meninas”, 1987, źródło Muzeum Narodowe w Poznaniu

Piękno Monumentalne. Stanisław Popławski – Muzeum Śląskie

Twórczość rzeźbiarska Stanisława Popławskiego (1886–1959), której prezentuje Muzeum Śląskie, to konfrontacja tradycji i awangardy. Analizując dzieła artysty, świadka zamętu artystycznego początkowych dekad XX wieku, zwiedzający mogą postawić sobie pytania o dzisiejszy stosunek do akademizmu, realizmu i nowoczesności w sztuce. Wystawa twórczości Stanisława Popławskiego jest okazją do spotkania ze sztuką odrodzonej w 1918 roku Polski, którą kreowali artyści ukształtowani w Krakowie, Warszawie czy Poznaniu, posiadający wiedzę i doświadczenie zdobyte w ośrodkach artystycznych Europy, a zwłaszcza w Paryżu. Doświadczenia te przełożyły się na „ilustrowanie” w ich twórczości pojęć takich jak awangarda – naród – tradycja. Popławski wybrał tradycję, którą określał realistyczny, ale niepozbawiony idealizmu charakter dzieł, co połączył z mistrzostwem warsztatu. Taka kreacja przyniosła mu uznanie i renomę wśród studentów krakowskiej akademii z lat 1910–1950, m.in. Jerzego Beresia, Wandy Czełkowskiej, Jerzego Marka. Artyści ci dzisiaj uznawani są za klasyków awangardy XX wieku.

Wystawa potrwa do 26 marca 2017 roku.

5. Stanisław_Horno-Popławski,_Nenufar,_1966
Stanisław Popławski, “Nenufar”, 1966

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *